Í hugum margra aðdáenda bóka Arnaldar Indriðasonar er Grafarþögn meðal hans allra áhrifamestu skáldsagna, ef ekki sú áhrifamesta. Hún hlaut Glerlykilinn, norrænu glæpasagnaverðlaunin 2003 (eins og Mýrin hafði gert árið áður), og nú er hún á leið í bíó. Leikstjórinn er Baltasar Kormákur sem einnig leikstýrði Mýrinni (2006), aðsóknarmestu íslensku kvikmyndinni frá því að mælingar hófust.
Tökur hefjast vonandi áður en þetta ár er liðið og fastlega er gert ráð fyrir að aðalleikararnir úr Mýrinni, Ingvar E. Sigurðsson og Ágústa Eva Erlendsdóttir, verði einnig með nú í hlutverkum Erlendar lögreglumanns og Evu Lindar dóttur hans.
Sagan hefst í samtímanum á því að mannabein finnast í grunni nýbyggingar í Þúsaldarhverfinu. Svo hverfur sagan nokkra áratugi aftur í tímann og dregur smám saman upp óhugnanlega mynd af fjölskyldulífi í húskofa á þessum stað á stríðsárunum. En ekkert glæpamál er of flókið eða fjarlægt fyrir hina snjöllu þrenningu Arnaldar, Erlend, Elínborgu og Sigurð Óla.
