Í þessari bók rifjar Guðrún Ísleifsdóttir upp frásagnir af ættingjum sínum og lífsbaráttu fólksins á nítjándu og tuttugustu öld.

Þegar Þverá veltist óheft yfir gróið land og nagaði og át þannig að árbakkarnir urðu sem opið sár.