Gullöld íslenskrar ljóðagerðar má segja að hefjist á 17. öld eftir að Hallgrímur Pétursson kom fram, og rís svo í æstu hæði á miðri 19. öld í kjölfar rómantísku stefnunnar með Jónas Hallgrímsson í broddi fylkingar.

Næstu hundrað ár á eftir er ljóðlistin það bókmenntaform sem skáld nota framað öðru til þess að tjá hugsanir sínar, tilfinningar og lífsviðhorf. Í þessa glæsilegur bók hefur verið safnað saman ýmsum þeirra ljóða sem hæst ber á þessu blómaskeiði, eftir ástsælustu skáld þjóðarinnar.

Mörg ljóða bókarinnar, sem Páll Valsson hefur valið, eru einhver dýrmætasti menningararfur sem íslenska þjóðin á. Kjörgripur öllum þeim er unna góðum skáldskap.