Íslenska teiknibókin er einstæð í hópi íslenskra handrita og er eina handritið af sinni tegund á Norðurlöndum. Það geymir nánast eingöngu myndefni og var notað sem vinnubók og fyrirmyndasafn listamanna á frá þriðja áratug 14. aldar og fram á 17. öld og er ekki kunnugt um að nokkurt annað fyrirmyndarsafn frá miðöldum hafi verið í notkun jafn lengi. Í meira en fjóra áratugi hefur Guðbjörg Kristjánsdóttir listfræðingur rannsakað Teiknibókina og birtast niðurstöður hennar nú í fyrsta sinn.