Bók þessi hefur að geyma tólf erindi sem skoski heimspekingurinn John Macmurray (1891-1976) flutti árið 1930 við frábærar undirtektir.

Í erindunum setur hann fram hugmyndir sínar um gildi heimspekinnar, um sannar og ósannar tilfinningar, raunveruleika og sýndarmennsku, frelsi, siðferði, og sjálfsþroska, og um þrískiptingu veruleikans í efnislegan, lífrænan og persónulegan.

Jónas Pálsson og Gunnar Ragnarsson þýddu.

Jón Bragi Pálsson ritar inngang.