Hér segir af lífi vinsællar blaðakonu sem býr við fábreytni í einkalífinu. Maður hennar er henni fjarlægur og þegar umskipti verða á dóttur þeirra siglir hjónabandið í strand. Líf konunnar kúvendist þegar hún heldur norður í land til að taka viðtal við mann sem ári áður rambaði fram af hengiflugi sturlunnar. Örlögin leiða hana upp til Sigurhæða þar sem hún gengur inn í óvenjulegan heim sveitafólksins þar sem tengslin við náttúruna eru sterkari og raunverulegri. Níu árum síðar er hún enn fyrir norðan. Hún raðar brotum ævi sinnar saman í bréf til dóttur sinnar, dóttur sem hún botnar ekkert í og veit ekki hvar er að finna.

Ingibjörg Hjartardóttir er þekkt fyrir leikverk sín. Í þessari fyrstu skáldögu hennar kveður við nýjan tón í íslenskri skáldsagnaritun. Frásögnin er seiðandi og ástríðufull og gerist á mörkum veruleikans, í veröld þar sem heimar manna og vætta skarast. Efnið er að hluta til sótt í íslenskar þjóðsögur og þjóðtrú.