Ískaldan febrúarmorgun er stúlka stungin með hnífi þar sem hún situr á bekk við Ægisíðuna. Örskömmu síðar á eftirlaunaþeginn Edda leið fram hjá. Hún lætur sér ekki nægja að kalla í lögregluna heldur ákveður að rannsaka málið sjálf.
Um sama leyti leggja hjón og uppkomin dóttir þeirra af stað til Íslands, föðurlands húsmóðurinnar. Þar hyggjast feðginin sækja ráðstefnu en dvölin verður martraðarkennd fyrir konuna sem trúir Eddu fyrir viðkvæmu fjölskylduleyndarmáli.
Fyrsta bók Jónínu Leósdóttur um Eddumál, Konan í blokkinni, hlaut gríðargóðar viðtökur meðal lesenda og gagnrýnenda. Hér heldur Edda áfram að leysa ráðgátur og kærir sig kollótta þótt fjölskyldu hennar finnist hún hegða sér glæfralega.
Jónína Leósdóttir er þekkt fyrir skáldsögur sínar, fullar af hlýju og húmor. Glæpasögur hennar bera sömu einkenni og ríghalda lesanda allt til enda.
Árni Þór –
„Hlý og glettin glæpasaga … afar skemmtileg og lipurlega skrifuð … vonandi heldur Edda áfram að leysa ráðgátur um ókomna tíð. Það er ekki hægt annað en að láta sér þykja vænt um Eddu og fólkið hennar.“
Guðríður Haraldsdóttir / Vikan
Árni Þór –
„Edda er frábær karakter og allt galleríið í kringum hana er skemmtilegt.“
Þorgeir Tryggvason / Kiljan
Árni Þór –
„Edda er kraftmikill karakter og ekki annað hægt en að heillast af henni … létt og vel skrifuð saga með söguþræði sem heldur lesandanum við efnið …“
Ingveldur Geirsdóttir / Morgunblaðið
Árni Þór –
„Spennandi og skemmtileg saga með áhugaverðum persónum sem bæði gleðja lesendur og skilja þá eftir þyrsta í meira. Þessi gulltryggir góða daga í fríinu.“
Steingerður Steinarsdóttir / Vikan